Voordat je kinderen had dacht je dat er slechte opvoeders en goede opvoeders waren. De goede opvoeders hebben kinderen die in de winkel netjes overal vanaf blijven, die met twee woorden spreken en zeker niet gillen in het openbaar. Degene met een slechte opvoeding schreeuwen zelf machteloos tegen hun door het gangpad dweilende kinderen. En die driftbuien! Of die grote mond!
Van de ooievaar kreeg ik zelf eerst een ‘intellectuele’ dochter toebedeeld. Uiterst nieuwsgierig, verbaal supersterk en dus heerlijk kwebbelend met jan en alleman. ‘Zie je wel,’ dacht ik, ‘als je maar gewoon geduldig alles uitlegt, dan is het helemaal niet moeilijk.’
Slechte opvoeding
Daarom kreeg ik daarna een heus knuffelmeisje. Een knuffelkont, maar wel met een vervaarlijk randje. Mag iets niet? Driftbui! Mag het nog steeds niet? Nog een driftbui! Af en toe gooide ze er een als-ik-mijn-driftbui-maar-volhoud-dan-geef-jij-wel-toe-dag tegenaan. Dan huilde ze ’s ochtends al en ’s middags nog steeds. Als we haar zus van school haalden, rolde ze nog even publiekelijk op het plein over de grond. Ik heb haar menigmaal over mijn schouder gegooid, omdat madam pertinent weigerde mee te lopen.
Het hoogtepunt was wel de driftbui die ze kreeg toen ze dacht dat ik ‘nee’ zei. In werkelijkheid had ik ‘ja’ gezegd, maar in haar driftbui op de vloer drong dat niet meer tot haar door. Rare wezens soms, die kinderen.
Bij de derde was ik inmiddels wijzer. Een jongetje, hoe zou dat nou weer uitpakken? Hij bleek vooral uit te blinken in jengelen. Maar ach… dat kon ik inmiddels wel hebben.
“Jouw kinderen zijn zo goed opgevoed,” complimenteerde iemand mij. “Ze spelen altijd zo lief samen en zijn zo rustig.” Ik lachte de man toe. Ik kreeg het compliment wel vaker. Maar het tegenovergestelde gebeurt ook. Laatst nog hadden mijn kinderen schreeuwend door een winkel gerend, duwend en trekkend. Toen ze tegen een vitrine opbotsten was het genoeg: dan maar geen inkopen. Met rood hoofd en robuuste taal commandeerde ik hen allemaal de winkel uit. “Ik vroeg me al af of u er nog wat van ging zeggen,” zei een oudere dame misprijzend.
Tja, slechte opvoeding…? Soms is het maar net wanneer je kijkt!