Het is een jaarlijks terugkerende gebeurtenis. Al dagen van tevoren wordt er uitgebreid onderzoek gedaan op Pinterest, hoge staart of lage staart, knot of vlecht, los of half vast. De mooiste kleren worden uit de kast getrokken, het liefst haar spiksplinternieuwe voorjaarsoutfit en de glimlach wordt vakkundig geoefend voor de spiegel. Het is weer zover: de schoolfotograaf komt langs.
Op onze school doen ze niet aan fancy fotoshoots met de kinderen zittend op hooibalen, of de klas springend bij een compleet witte achtergrond. Onze schoolfotograaf houdt van oldschool. Compleet met blauwige achtergronden bij de portretfoto’s en vooral zonder attributen. De klassenfoto wordt uiteraard geschoten in de gymzaal met de kindertjes keurig op een rijtje op de gymbanken met de juf lachend links achterin. Alleen de mode uit de jaren 80 verraad welke schoolfoto van mij is en welke van mijn dochter.
Het lijkt mijn dochter niet veel uit te maken. Ze kijkt ieder jaar weer uit naar de foto’s.
En toch komt ze steeds weer verdrietig thuis als de schoolfotograaf geweest is.
Als enig kind naar de schoolfotograaf
Onze dochter is de enige in de klas die enig kind is. Heel af en toe zegt ze weleens dat ze het jammer vindt dat ze geen broertjes of zusjes heeft maar verder lijkt het bij haar geen issue te zijn. Behalve op de dag dat de schoolfotograaf geweest is. Ieder jaar opnieuw barst ze in huilen uit omdat de hele klas twee keer op de foto mag, één keer alleen en één keer met broertjes en zusjes. Onze dochter mag dat niet en dat vindt ze niet eerlijk.
Vorig jaar heeft ze tegen de fotograaf gezegd dat ze onze hond wilde ophalen omdat de hond een soort zusje voor haar is. Het jaar daarvoor wilde ze haar neefjes vragen om bij haar op de foto te komen. En het jaar daarvoor vroeg ze zich af waarom ik of vader niet bij haar op de foto mocht. Afgelopen jaar toen ik haar naar die avond naar bed bracht zei ze: “Mama ik voelde mij vandaag op school best eenzaam. Het is echt niet leuk enig kind te zijn.” Mijn hart brak. Het enig kind zijn, is voor onze dochter misschien toch vervelender dan wij ons beseffen.
De nieuwsbrief van school lag vandaag weer op de mat. Grootst aangekondigd dat de schoolfotograaf volgende maand weer langs komt. Een broertje of zusje kunnen we er niet meer bijtoveren. Maar misschien kunnen wij en de oldschool fotograaf iets bedenken dat onze dochter zich die dag niet zo vervelend voelt.
Lees ook: Jaloers op de schooljuf >>
