Niet op nummer 1, maar vaak wel op nummer 2 of 3 in de Stressfactor Top 10 is verhuizen. Gemiddeld verhuizen mensen in hun hele leven 7 keer. Ik heb even geteld en inclusief mijn kamers tijdens mijn studententijd is dit mijn verhuizing nummer 7 of eigenlijk 6,5. Huh? Ja, wij zitten even in een tussenwoning totdat wij de sleutel van ons nieuwe huis krijgen en dan echt voor de 7e keer moeten verhuizen. Maar oké, verhuizen is al stressvol, verhuizen met een peuter van 3,5 jaar is niet onmogelijk, maar nog een tikje erger zeggen ze.
Ik moet zeggen dat Jippe er helemaal geen last van lijkt te hebben. Van het begin af aan hebben we haar bij het hele proces betrokken. In oktober ging mijn huis in de verkoop, 4 januari was de koop rond en eind april moesten wij het huis uit en overhandigde ik de sleutels aan de nieuwe eigenaresse. Het rare is dat het me niet heel veel deed. Ja, ik heb veel meegemaakt in dit huis, waar ik ruim 14 jaar in woonde. Ik kocht het alleen. Jaren later is mijn vriend er bij in getrokken en weer wat jaren later is Jippe er geboren, gewoon bij ons in de slaapkamer. Maar ik, of eigenlijk wij allemaal, zijn klaar voor het nieuwe huis.
Helaas konden we niet gelijk het nieuwe huis in toen we uit ons oude huis moesten, dus we zitten nu in ons tussenin huis. Jippe vindt het nu al heerlijk, maar er komt dus nog een verhuizing aan. Voor Jippe vond ik het wel heel belangrijk dat ze begrijpt dat we verhuizen, maar ook dat ze zich gelijk goed voelt op die plek. Nu heeft ze altijd weinig moeite met wennen op een nieuwe plek, maar je weet niet wat zo’n peuter/kleuter er allemaal van mee krijgt. In onze tussenwoning is er één grote slaapkamer, maar het is ons toch gelukt om een eigen plekje voor Jippe te maken. Toevallig hing er een gordijnrails en met een gordijn kan zij zich nu afsluiten in haar eigen ‘kamertje’. Ook vond ik een stukje behang van haar oude kamers, de appeltjes, die hebben we gelijk op de deur geplakt. Nu lijkt het bijna zoals ‘thuis’. In het nieuwe huis wil Jippe trouwens weer het appeltjesbehang op de muur. Ze mocht van alles kiezen en koos zelf voor de appels. Toen mijn vriend haar kamertje had ingericht, sprong ze op haar bed en riep ze “Ik kan me hier wel thuis voelen, papa”. Aaaah, smelt :-).
Nog een paar weekjes en dan komt stressfactor 2 of 3 weer opzetten, dan gaan we echt naar ons nieuwe huis.
-Esther
