Het is stil in huis! Dat gebeurt niet vaak. Want wij zijn de gelukkige eigenaren van een spraakwaterval. 5 jaar is ze pas, maar sinds ze haar eerste woordje ‘gogel’(vogel) uitsprak, is het niet meer stil geworden. Overal heeft ze een mening over. Over wat ze aan wil. Wat we eten. Wat haar zussen wel en niet moeten doen. En is het geen mening, dan is het een vraag. Wie die mevrouw is die voorbij loopt, en waar ze naartoe gaat. Waar de maan is gebleven. Hoe een baby in je buik kan groeien. Blijf je haar het antwoord schuldig, dan vertelt zij het jou wel.
Dame nummer 2 komt nog niet zo makkelijk uit haar woorden. Maar zingen en dansen is haar lust en haar leven. En klimmen en klauteren. Springen op de houten vloer. Hakken lopen, stampen. En lachen, schaterlachen tot ze erbij neervalt. Oh, en had ik de onafscheidelijke kindercassetterecorder al genoemd mét microfoon-die-zo-heerlijk-piept-zeker-als-de-batterijen-vervangen-moeten-worden?
Onze jongste is niet zo moeilijk, maar houdt wel van gillen. Kleine gilletjes. Met als gevolg grotere gilletjes van haar zussen die het o zo grappig vinden, en haar graag aanmoedigen harder te gaan gillen. En ze ook steevast doet.
En dan is er nog manlief die van muziek houdt. Ipod of radio gaan aan zodra hij de kamer binnenkomt, en graag zingt hij dan mee. Vals. Hard. Of hij danst met de kinderen, tot ze door het dolle heen zijn.
En daar zit ik dan middenin. Tot ik me realiseer dat het stil is. Stil!
Alarmbellen gaan rinkelen. Als ik de slaapkamerdeur probeer open te duwen lukt dat niet meteen. Ik wurm mijn hoofd door de opening: poppen, puzzeldozen, puzzelstukjes, kleren – stapels en stapels kleren naast lege kasten. En ja hoor, bovenop die stapel 2 meisjes. Naakt. Met beschilderde gezichten, rood, geel, blauw, groen. En twee heel trotse glimlachen. ‘Kijk eens mama, we spelen zomer’.
Gillen of lachen, soms weet je het niet als moeder. Mijn momentje van heerlijke stilte komt met een prijskaartje (want wie mag het oplossen…), maar ook met de mooie verbroedering tussen twee zussen. Dus gaat de verwarming een graadje hoger, de douche aan, en houden we een puzzelwedstrijd.
Als papa 2 uur later thuiskomt van het werk, is het of er niets is gebeurd. Maar wij gniffelen aan tafel. Meidengeheimen.
Suzanne
