Ziekte en doodgaan horen bij het leven, maar hoe leg je dat uit aan kinderen? Zeker wanneer het een dierbare betreft… Mijn ouders leven gelukkig nog in goede gezondheid, maar mijn schoonvader is helaas voor de geboorte van Mikki overleden aan kanker. Mikki weet niet beter dan dat ze opa en oma Texel heeft (wonen daar) en oma die een vriend heeft.
Van kleins af aan vond ze de urn met de as van opa interessant, maar niet raar. Soms werd ze erg verdrietig omdat ze opa nooit heeft gekend en haar broer wel. Maar de dood was geen onderwerp wat haar bezig hield.
Totdat de buurvrouw ernstig ziek werd en op een gegeven moment overleed aan de gevolgen van kanker. Mikki ging daar regelmatig even buurten en ze vond het nooit raar of apart om daar te zijn. De buurvrouw was ziek, dat wist ze, maar over doodgaan en de dood had ze nooit echt nagedacht. Toen de buurvrouw overleed werd ziek zijn, doodgaan en met name kanker iets wat haar steeds meer bezighield. Ze hoorde erover van klasgenoten, iedereen heeft wel iemand in zijn of haar omgeving verloren aan kanker. Kanker stond eigenlijk synoniem voor doodgaan.
Oma is ziek
Vorig jaar werden we opgeschrikt door het nieuws dat mijn schoonmoeder kanker heeft. Ze leek er op tijd bij te zijn, is geopereerd, maar tot ons grote verdriet zijn er uitzaaiingen en die zijn niet operabel.
We hebben Mikki verteld dat oma ziek is, maar niet tot in detail verteld wat en waar het precies zit. We zijn eerlijk over de situatie, maar proberen haar ook te beschermen door niet alles te vertellen. Toen eenmaal het woord kanker viel was ze ontroostbaar omdat ze al aanvoelde dat het echt menens is.
Gelukkig is oma fysiek en mentaal een sterke vrouw, de wetenschap is inmiddels ook een stuk verder en op dit moment is de situatie stabiel door immuun therapie.
We proberen Mikki uit te leggen dat je moet genieten van de dingen zoals ze nu zijn. Dat je moet leven zoals het leven nu is en dat angst je grootste vijand is. Dus wanneer we bij oma zijn, gaat Mikki met oma winkelen, laat ze oma genieten van haar muscial.ly’s, speelt ze een spelletje en doet ze dingen die ‘gezonde’ oma’s ook met hun kleinkinderen doen. Doodgaan is van later zorg, zeker voor een meisje van 9 jaar.
Pluk de dag en niet anders…
