,,Knap hoor mevrouw, dat u het zo lang heeft volgehouden. Dat gebeurt niet vaak”, zegt het meisje dat me in de babywinkel helpt. ,,Ik vind er niks knaps aan”, hoor mezelf zeggen, ,,en het is ook geen kwestie van volhouden. Nu past het gewoon niet meer.” Ik heb het over de maxi-cosi in de auto. Jippe is nu ruim 13 maanden en zit nog steeds in de maxi-cosi in de auto. En ze heeft er geen problemen mee. En ik eigenlijk ook niet. Het enige waarom ik in de winkel ben, is omdat ik merk dat het stoeltje nu toch wel een beetje te klein is geworden. Ik had gelezen dat als haar hoofdje boven de rand uit steekt, dat het dan tijd is voor een nieuwe stoel. En dat moment was nu aangebroken.
Het meisje babbelt door dat ze bijna nooit hoort dat iemand zo lang een baby/dreumes in een maxi-cosi laat zitten. ,,Mensen vinden het toch vaak makkelijker om al snel een gewoon stoeltje te nemen. Ook omdat ze het tillen van de maxi-cosi zo zwaar vinden. Maar wat u heeft gedaan, is heel goed. Zo lang mogelijk in de tegengestelde rijrichting laten zitten”, complimenteert ze me nog eens. ,,Maar ze was niet anders gewend, dus het was niet moeilijk hoor”, laat ik haar nog weten. Ze vertelt verder over de regelgeving die er aan zit te komen dat kinderen tot en met 14 maanden verplicht omgekeerd moeten zitten in een auto. Ik beaam dat ik dat goed vindt en speur ondertussen rond. Er moet namelijk een nieuwe kinderstoel komen.
Waarschijnlijk is het een vrouwending, maar ik kijk als eerste naar de kleur en de vormgeving. Een zwarte autostoel zal ik niet snel kiezen, als ik de keus heb natuurlijk, dan ga ik wel voor een leuk retro printje. Het liefst ook in retrokleurtjes. Maar ik had me natuurlijk ook wel ingedekt dat dat er wel niet in zou zitten. Toch vind ik al snel een grafisch geometrisch (net als het jurkje dat Jippe van Lily Balou mocht testen van Girlslabel) printje. Wel in antraciet met wit, maar ik word er gelijk naar toe getrokken. Er zijn meerdere merken die dit printje ongeveer hebben, dus ik heb ook nog dus keuze. Na nog wat voorlichting van het meisje en zelf wat stoeltjes te hebben geprobeerd vast te klikken, hak ik de knoop door. Het is gewoon de opvolger van die we hadden en dan met een super leuk printje.
Gelukkig is het stoeltje op voorraad, dus Jippe kan vanaf de winkel de stoel gelijk testen. Ze kijkt heel verbaasd dat ze nu anders mag zitten. Maar ook heel blij, want ze merkt dat ze zo hoog zit dat ze naar buiten kan kijken. Lachend rijden we weg van de winkel. Al snel gevolgd door een gaap. En nog een gaap. Ik kijk nog eens achterom en Jippe ligt in diep slaap. Nou die stoel is goedgekeurd!
Esther
