Een weekendje weg met bekkenpijn

Eind februari waren mijn ouders 40 jaar getrouwd. Wat een mijlpaal! Mijn ouders hebben ons en mijn broer met zijn gezin een weekendje meegenomen naar een leuk park. We boften met het prachtige weer! Als we daar een week later zouden zitten, hadden we alleen maar regen gehad… Het is al een tijdje geleden dat ik jullie heb laten weten hoe een bepaalde activiteit gegaan is en wat dit deed met mijn lichaam. En ik merk dat ik ook vragen krijg over leven met bekkenpijn, dus dit lijkt me een leuke aanleiding. Allereerst vind ik het super fijn dat jullie zo meeleven met onze situatie, bedankt daarvoor!

Uittip: Een weekend weg voor jong en oud >>

Met zijn allen een weekend weg

Wij zijn op een vrijdag vertrokken. Lekker op tijd, want de kids hadden studiedag en zo konden we al een klein beetje van het park zien. Ik had een zwemtas klaargemaakt, voor het geval er gezwommen kon worden op de aankomst dag. Opa, Marcel en Noortje zijn inderdaad naar het zwembad gegaan. Er was een stukje gemaakt waar je als bezoeker kon kijken, dus ik heb natuurlijk even naar ze gespiekt.

Toen we in het huisje konden zijn oma, Noud en ik naar het huisje gereden. Toen we daar aankwamen, was ook mijn broer net aangekomen, gezellig! We hebben de spullen uitgepakt en de eerste dag zijn we even bij Koos Konijn geweest. Er was een mini disco. Noortje en Noud wilden meedoen. Zo leuk om te zien, want dit was de 1^ste keer dat Noud mee wilde dansen! Hij vond het alleen nog wel een beetje spannend, dus ik moest erbij blijven. Ben achter hem gaan zitten, zodat ik niemand in de weg stond en iedereen het gewoon nog kon zien. Noortje en Noud dansten echt goed mee! De kinderen waren nu al door het dolle heen! Noortje had van iemand een Koos Konijn knuffel gehad, deze is werkelijk over mee naartoe geweest.

Volg onze bloggers ook via Facebook en Instagram>>

Leven met bekkenpijn valt niet mee

’s Avonds voelde ik het….Ik heb iets gedaan wat niet kon. Verdorie. Ik heb even bij mijn kinderen gezeten, omdat het zo leuk was. Maar nu al het signaal van ‘stop.’  De dag erna was de pijn helaas niet over. De kinderen zijn lekker gaan zwemmen. Ik ben even mee geweest en heb in het bubbelbad gezeten, maar dat was het dan ook. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten, maar ook hier moest er even een kleine aanpassing aan te pas komen. Ik moet namelijk hard zitten en deze stoelen waren zacht. Dus we hebben een stoel uit een ander restaurant gehaald. Verder was het een hele gezellige avond. Iedereen had lekker gegeten en mijn ouders kregen bij het toetje vuurwerk. Dat hoort er natuurlijk bij!

De dag erna merkte ik dat ik chagrijnig werd. Ik baalde zo ontzettend van de pijn die ik had. Ik moest een knop omzetten, want mopperen op de omgeving had geen zin. Dan zou iedereen er last van krijgen en waarschijnlijk baalden ze er al van om mij zo te zien. Dus dat schoot niet op. Ik heb ze die dag hun gang laten gaan en eigenlijk vermaakte iedereen zich prima.

Leven met bekkenpijn betekent extra rusten

Ik ben die dag bij het huisje gebleven en ik heb gezien wat ik hoopte: eekhoorns! Mijn moeder was met Yuki wandelen, Noortje was met ome Sander en het gezin mee op de boot (vond ze prachtig!!) Mijn vader en Marcel waren aan het vissen en Noud was bij mij, hij lag lekker te slapen. Op maandag was ook iedereen nog vrij, dus we konden heerlijk op het park blijven en gebruik maken van alle faciliteiten. N

Noortje wilde heel graag een vlot laten zien, waarmee je naar de overkant van het water kon. Ook was daar een speeltuin en alle 4 de kinderen hebben nog heerlijk kunnen spelen. Toen zijn we naar binnen gegaan om te lunchen en binnen was er ook een hele leuke speeltuin. Hier hebben ze nog wat tijd doorgebracht en uiteindelijk zijn we naar huis gegaan.

Genieten ondanks de bekkenpijn

Het was echt een fantastisch weekend. Even een kleine mindset die ik aan moest passen, maar al met al goed gelukt en hele fijne dagen gehad. Ook onze kinderen vonden het fantastisch. Pa en ma, heel erg bedankt. Sander en Alexandra, wij vonden het heel erg gezellig, jullie ook bedankt.

Lees hier meer van Carola’s persoonlijke blogs >>