‘Is dat niet zwaar?’ is meestal de eerste gestelde vraag die ik van mensen krijg als ze zien dat ik Jippe op mijn rug draag. En ik antwoord ook altijd steevast met nee. En dat klopt ook. Ook al is Jippe al bijna 2 jaar en (ik heb haar al heel lang niet meer gewogen) ik schat zo rond de 12 kilo, is het echt niet zwaar op mijn rug. Als je een goede rugzak draagt, dan voel je die ook nauwelijks en dat geldt voor dragen ook. Als je je kind op goede manier draagt, dan wordt het gewicht goed verdeeld en dan voel je het bijna niet. Ik vind het vervelender om met een tas aan mijn schouder te lopen (a-symetrisch) dan met Jippe op mijn rug. Wel is het zo dat het met dit wat warmere weer, het wel een beetje plakkerig kan zijn, maar ach haha.
Toch blijf je als draagmoeder altijd wel een beetje een bezienswaardigheid. Ik krijg eigenlijk altijd wel vragen of goedbedoelde opmerkingen. Soms hoor je wel eens iemand zeggen dat ze het zielig vinden. Nou, dat is het echt niet. Jippe kiest zelf vaak voor de doek of draagzak en als het pijn zou doen, zou ze dat echt niet kiezen. Als ik aan haar vraag hoe we naar de stad gaan en ik zeg fiets, dan zegt Jippe (bijna 2, dus ze zegt vaak nee ;-)) nee, vervolgens zeg ik kinderwagen en weer klinkt het nee. Ook op lopen zegt ze nee en dan loopt ze naar de plek in ons huis waar de doeken liggen en zegt ze doek.
Een draagdoek of draagzak kan gewoon soms heel handig zijn. Zo gingen Jippe en ik laatst met z’n tweeen met de trein. Ik had eigenlijk geen zin in gesjouw met de kinderwagen, dus ik nam een draagzak mee. Vanaf het station in Den Bosch is het wel een stukje lopen naar de stad. Dus hup in de trein kroop Jippe op mijn rug en klikte ik de Tula (merk draagzak) dicht. En hop, daar gingen we. Heerlijk. Bij een kinderkledingwinkel aangekomen, wilde ze eruit en heeft ze lekker gespeeld in de winkel totdat we klaar waren. Daarna wilde ze weer op de rug en zijn we nog meer winkels afgelopen. Makkelijk, snel en heel wendbaar. En gegarandeerd aanspraak. Jippe is namelijk altijd vrolijk als ze op mijn rug zit, dan zwaait ze naar voorbijgangers en roept ze ‘daaag’ of ‘doeiiii’.
Ik draag Jippe al vanaf haar geboorte, wat we allebei heel prettig vinden. Wie ook zou willen dragen doet er goed aan zich te orienteren op deze markt. Of zoals ik heb gedaan, een draagconsult te nemen. Dan krijg je uitgebreid uitleg hoe je je baby kind dragen op een prettige en ergonomische manier. Want daar gaat het wel om, ergonomisch dragen. Er zijn heel veel aanbieders op het gebied van dragers, alleen die ondersteunen het kindje niet op de juiste manier. Je ziet dan de benen bungelen (terwijl de jonge kinderen in de kikker- of m-houding moeten worden gedragen), de kindjes met het gezicht van de drager af (om de prikkels voor de baby te vermijden en een goede houding is het gezicht naar het lichaam toe beter) en vaak de ouders met pijn in hun nek, schouders of rug (omdat het baby hangt en niet goed wordt ondersteund in de juiste houding). Op Facebook zijn heel veel groepen te vinden over dragen, zoals draagadvies, draagpraat en misschien is er wel een draagmama groep in jouw omgeving te vinden op Facebook. En als je na het lezen van dit alles ook zou willen dragen, dan kun je helemaal los gaan met de mooie dragers en doeken. Ze zijn er in enorm veel verschillende maten, kleuren, merken, blends en prijzen. Ik waarschuw alvast, want het kan een kleine verslaving worden hihi, maar verder wens ik iedereen heel veel draagplezier. En dragen is niet alleen voor mama’s, ook heel veel mannen (waaronder mijn vriend) dragen, dus geniet er allemaal van.
Esther
