Mijn hemel, waar is dat lieve kleine meisje toch gebleven? Waar je zo liefdevol al die kinderkamers voor hebt bekeken en nu ligt ze bovenop het stapelbed ligt te brullen, om maar zo ver mogelijk buiten je bereik te blijven? Die schattige dreumes is veranderd in de terror die we de peuterpuber noemen. Je hebt vast wel gehoord van de term ‘ik ben twee en ik zeg nee’. Welkom in de peuterpuberteit. Het eist zijn slachtoffers, maar je overleeft het met de volgende tips.
Pick your battles
Als je letterlijk overal de strijd met je peuter over aan gaat, dan kost het je meer energie dan dat het je wat oplevert. Denk dan ook na of het de moeite waard is om er een strijd van te maken. Is je kind van plan een vreselijke kledingcombinatie aan te trekken en wil het niet aan wat jij hebt neergelegd? Laat gaan. Je kind wordt er niet ziek van, het is niet onveilig en het is niet de moeite van de strijd waard.
En je spreekt af dat je de volgende keer twee setjes kleding klaar legt waar je peuter uit mag kiezen. Zo heeft ze toch het gevoel een mening te mogen hebben en te mogen bepalen wat ze aantrekt. Het systeem van pick your battles is er overigens een die je heel goed op alle aspecten in je leven kan toepassen.
Zorg voor voldoende nachtrust voor je peuter >>
Straffen en afleiden
Zit je kind voor straf meer in de gang dan dat het lekker bij jou in de woonkamer speelt? Dan moet je je eens afvragen of straffen wel het effect heeft wat je voor ogen hebt. Soms overkomt gedrag kinderen en is het geen bewuste keuze om dingen te doen die niet mogen, een kind kan het niet goed hebben begrepen of krijgt zo vaak straf dat het ze niet zoveel uitmaakt als ze een paar minuten in de gang zitten.
Bij dingen die in de basis niet de veiligheid van je kind of van anderen in gevaar brengen, is het beter om niet direct ‘straf’ te geven. Probeer je kind af te leiden van het ongewenste gedrag. Gooit het met zijn speelgoed? Zeg dan bijvoorbeeld ‘ik zie dat je dit niet zo leuk meer vindt, kom dan gaan we met … spelen’. Door af te leiden haal je je kind zonder dat het direct het als straf voelt, uit de ongewenste situatie.
Negatieve aandacht is ook aandacht
Voor veel kinderen geldt dat aandacht, aandacht is. Dus ook negatieve aandacht is aandacht. Wil een kind jouw aandacht, dan kan het er dus ook voor kiezen om iets te doen wat niet mag. Hier reageer je dan op door te zeggen dat ze dat niet mag doen, en dus krijgt het kind de aandacht die ze willen. Probeer vooral te benadrukken wat wel goed gaat, door complimenten te geven. ‘Wat ben je toch mooi aan het spelen’, ‘Heb jij zo netjes je speelgoed opgeruimd? Wat knap van jou zeg!’.
Doordat jij zo enthousiast doet over het gewenste gedrag, zal het kind de volgende keer eerder ervoor kiezen dat gedrag te laten zien en het negatieve gedrag achterwege laten. Probeer ook tijd vrij te maken om elke dag bewust te spelen met je peuter. Je kind heeft hier de leiding, binnen het toelaatbare in huis natuurlijk. Gaan jullie kleuren en moet de zon groen, dan kleur je de zon groen. De band tussen jou en je kind wordt versterkt en je kind krijgt er extra zelfvertrouwen door.
–
–