Ik was het bestaan van het fenomeen eigenlijk alweer vergeten. Tot ik een jaar of vijf geleden midden in de nacht wakker werd van hartverscheurend gesnik. Ons oudste blonde meisje lag te kronkelen van de pijn in haar bed. Ik schrok me wild en probeerde te achterhalen wat er aan de hand was. Ze bleef maar over d’r knietjes wrijven en herhaalde telkens; ‘pijn mama, het doet zo’n pijn’. In eerste instantie dacht ik dat ze misschien gevallen was maar ineens drong het door…GROEIPIJN.
Lees alles over groeipijn in de gezondheid van je kind >>
Groeipijn
Ik heb er zelf vroeger ook vreselijke last van gehad. Mijn moeder heeft uuuuren mijn pijn weg zitten wrijven. Ook mijn man heeft er vroeger veel last van gehad. Toch zijn er in mijn omgeving mensen die het bestaan van groeipijn ontkennen. Zij zeggen doodleuk dat het niet bestaat. Woest werd en word ik er nog steeds van!
Tijdens de eerste aanval van groeipijn van ons oudste blonde meisje lag ze letterlijk te kronkelen van de pijn. De pijn kwam in vlagen zo om het kwartier was het even weg en dan laaide het weer op. Ik zat op d’r bed en voelde me machteloos, wat had ze een pijn. Ik wreef en ik suste en ik dacht ondertussen hoe kan een mens zulke pijn ontkennen…
Wrijven, wrijven, wrijven
Maar goed het is nu vijf jaar later en nog geregeld zit ik midden in de nacht op bedden knieën en knieholtes pijnvrij te wrijven. Soms hebben we gezamenlijke dienst, mijn man de ene dochter en ik de andere. Op zulke momenten ben ik blij dat mijn man de pijn ook snapt en dat hij niet van de ontkennende partij is. Als we dan later in bed liggen zijn we blij dat onze dames weer wat minder pijn hebben én dat WIJ uitgegroeid zijn.
En jullie? Zijn jullie bekend met groeipijn? Had je het zelf of hebben jullie kinderen het? En wat doen jullie? Wrijven tot Sint juttemis? Of hebben jullie nog een gouden tip!?
Ga naar de Girlslabel Shop >>
Leuke meisjes zomerjassen >>
