De griezelige en humoristische avatars, videospelfiguren en helden uit stripboeken komen steeds vaker voor in de actuele mode. Monsterachtige creaties betreden de catwalk en veroveren high fashion. Ontwerpers geven atypische vormen aan stoffen en creëren extreme volumes. Ze bedekken en maskeren het gezicht en maken van de menselijke figuur hybride wezens met bovennatuurlijke vormen, levendige kleuren en abstracte elementen. ARRRGH! Monsters in de mode is de eerste internationale modetentoonstelling over character design. ARRRGH! toont ruim 70 ontwerpen van 40 gevestigde en opkomende ontwerpers. Met onder anderen Rick Owens, Issey Miyake, Bernhard Willhelm, Walter van Beirendonck, Viktor & Rolf, Bas Kosters, Bart Hess, Charlie Le Mindu, Maison Martin Margiela en Craig Green.
Een speelse rondleiding voor de hele familie door de griezelige en humoristische avatars, videospelfiguren en helden van modeontwerpers over de hele wereld. De ontwerpen zijn vaak gebaseerd op fictieve karakters uit hun jeugd. De monsters zullen u niet laten schrikken, maar verwelkomen in een fantasierijke wereld. Wat wordt jouw favoriete monster?
Internationale catwalk
Bijna alle tentoongestelde ontwerpen zijn recentelijk te zien geweest op de internationale catwalk. ARRRGH! was het eerst te zien in 2011 in het Benaki Museum in Athene en daarna in La Gaîté Lyrique in Parijs, in het voorjaar van 2013. In Utrecht wordt ook een ontwerp uit de eigen collectie van het Centraal Museum toegevoegd: L’Hiver de l’Amour uit 1994 van Viktor & Rolf, het vroegste werk van het duo in de collectie van het Centraal Museum. Bart Hess en Bas Kosters maken speciaal voor de tentoonstelling en in opdracht van het Centraal Museum een nieuw ontwerp. Van de opkomende Britse ontwerper Craig Green worden twee outfits aangekocht uit zijn herfst-/wintercollectie voor 2013. Opvallend aan de tentoonstelling is dat de monsters niet op sokkels of op een podium staan, maar op de grond. De bezoeker staat letterlijk oog in oog met de ontwerpen en wordt uitgenodigd de monsters aan zichzelf te spiegelen en zijn eigen ideeën over schoonheid te bevragen. Accepteren we iets dat anders is, of accepteren we alleen wat lijkt op onszelf?