Aan het einde van iedere trimester op school, is het weer zo ver. Hét 10 minuten gesprek op school. De tijd dat je samen met je partner naar school mag, op een klein stoeltje mag zitten met je knieën tegen je neus, en de kleuterjuf je gaat vertellen hoe geweldig je kind het op school doet. Of niet natuurlijk. Maar kleuterjuffen zijn lieverds en vertellen altijd wel wat aardigs over ieder kind.
Hét 10 minuten gesprek op school
Het is voor Veerle een goed maar wat lastig jaar geweest. Helaas werd 1 van de 2 juffen voor langere tijd ziek en moest er een invalster gezocht worden. Op zo’n moment kom je erachter dat het lerarenprobleem werkelijk een serieus probleem is. Iedere week had Veerle wel een andere juf en ze kon daar slecht mee om gaan. Ze wilde niet meer naar school en op het schoolplein werd het een klein drama als ze naar binnen moest. Meestal liep ik dan maar mee naar binnen en na veel praten en hulp van de invaljuf, lukte het wel.
Juffen worden onderschat
Juffen worden enorm onderschat. Meesters natuurlijk ook. Maar iedereen kent haar wel, die lieve juf die ’s morgens met haar armen wijd richting de kinderen loopt op het schoolplein. En alle kinderen rennen naar haar toe en beginnen door elkaar heen te vertellen wat ze allemaal hebben meegemaakt. Daarna worden ze met diezelfde armen lief maar toch lichtjes dwingend naar binnen geduwd en gaat de les beginnen. En is het je ook wel eens opgevallen hoe zo’n juf meester blijft over al die kinderen? Echt, wat zij kan met alleen haar ogen, daar heb ik mijn hele lijf en (luide) stem bij nodig. Ik sta vaak vol verwondering te kijken hoe ze dat doet. Thuis nadoen lukt helaas nooit.
En wat ook zo prachtig is aan een juf, zij kent jouw kind écht goed. Ze weet waar de valkuilen liggen en hoort dezelfde verhalen (en soms ook die je niet wilde) als jij. Zij leert jouw kind groeien en leert hem of haar de eerste woordjes van het alfabet.
Juffen zien alles!
Dus daar zat ik tijdens het 10 minuten gesprek op school, met mijn knieën hoog opgetrokken, te luisteren naar Veerle haar eigen geweldige juf die allemaal lieve dingen vertelde over mijn dochter. Wat was ik trots om te horen hoe goed ze het deed en dat ze in de volgende kleuterklas al mag gaan leren lezen en schrijven. En terwijl ik daar zat gebeurde het, ik begon te snotteren en mijn ogen werden wat nat. Nu hopen dat de juf het niet gezien heeft, maar eigenlijk is dat tevergeefs. Juffen zien namelijk alles…
Hebben jullie al je 10 minuten gesprek op school gehad? En hoe is jullie ervaring met de juffen?
Print deze gratis printabel uit voor de liefste juf >>
