Dit is nou een typisch gevalletje dat elke moeder wel eens heeft meegemaakt. Ongetwijfeld! Picture this: je bent als kersverse ouder trots aan het wandelen. Een willekeurige voorbijganger steekt z’n hoofd in het bakkie. En vraagt vervolgens of het nou een jongen of een meisje is? Daar waar jij denkt dat je met je knalroze romper echt een statement maakt, kijkt die voorbijganger niet verder dan zijn of haar neus lang is.
Mama is kapster
Wat mag ik van geluk spreken dat mijn beide dochters met een prachtig zwart bosje haar ter wereld zijn gekomen, waar met drie weekjes al een mooi speldje in kon prijken. Zo snel mogelijk ging ik aan de slag met speldjes, staartjes, vlechtjes en ga maar door. Want wat is als kapster nou leuker dan je dochters laten pronken met mooie haren?
Bekentenis
Ik moet eerlijk bekennen dat ik een beetje allergisch ben voor kindjes met ongekamde haren. Als ik dan bedenk dat daar nog een borstel door heen moet, gaan mijn eigen haren daar van overeind staan. Mijn dames moeten dus altijd tiptop verzorgd de deur uit. Zeg nou zelf, een kind van een kapster kan er niet als een wilde cavia bij lopen. Natuurlijk hebben ze zelf ook nog wel een beetje inbreng betreft hun haar, maar naar school en doordeweeks gaan hier de haren vast.
Meisjesharen
Op zondag mogen ze van mij kiezen of ze het een beetje los willen. Helaas zijn ze dan ’s avonds met het borstelen niet te genieten vanwege alle klitten! Nu hebben beide dames hier het geluk in bezit te zijn van een prachtige volle haardos, waarmee mama dus goed uit de voeten kan en papa inmiddels ook. Ja, echt waar: MIJN MAN KAN VLECHTEN… want tja, mams moet namelijk wel eens de deur uit. En dan is het fijn dat ik weet dat ze met paps ook de straat op kunnen met een knap koppie.
