Welke ouder krijgt er niet mee te maken? Heb je je weer staan uitsloven boven de pannen en de eerste reactie die je vervolgens aan tafel krijgt is ‘ieuw dat eten lust ik niet’! Nog voordat ze er een lepel van in hun mond gestoken hebben word de neus al opgehaald en dat is pas het begin…
Dit lusten de kids echt wel! >>
Eerst proeven!
Over het algemeen mag ik als ouder helemaal niet klagen, mijn kinderen eten eigenlijk bijna alles maar ook wij maken mee dat ze iets niet lusten. Dat kan en dat mag maar de regel is dat er altijd eerst word geproefd. Vaak valt het goed uit en eten ze hun bordjes netjes leeg en soms weet ik dat ze gewoon zitten te muggenziften wanneer ze bijvoorbeeld ineens iets niet lusten wat ze normaal wél altijd eten en bij uitzondering vinden ze iets écht niet lekker.
Anders krijg je geen toetje …
Mijn reactie op het niet leeg eten van hun bordje is niet altijd mals en vaak gaat er een hevige strijd aan vooraf. Dreigen met ‘dan krijg je geen toetje’ en ‘je blijft net zolang zitten tot het op is’ zijn zinnen die hier af en aan over de tafel vliegen. In het ergste geval roep ik altijd ‘dan ga je zonder eten naar bed’! Het doet ze eerlijk gezegd allemaal niks en ergens weet ik ook wel dat dit niet de manier is maar als ouder wil je toch dat ze hun buikjes goed gevuld hebben. Als we puntje bij paaltje gaan kijken vind ik zelf ook echt niet alles lekker maar hoe makkelijk is het als moeder om datgene niét te koken wat je zelf niet zo graag eet.
5 Happen
Zoals ik al eerder aangaf eten mijn kids helemaal niet slecht en een dagje minder eten zal echt geen kwaad doen, daarom ben ik hier ook helemaal niet zo consequent in. Ik roep veel maar kom daar eigenlijk niks van na want waarom zou ik mijn kind met honger naar bed willen sturen? We proberen het vaak nog met ‘dan hoef je maar 5 goede happen te eten’ en vaak werkt dat wel. Het idee dat ze de rest mogen laten liggen is dan al genoeg en ze hebben toch wat binnen. Een volgende keer zal deze maaltijd makkelijker gaan denk ik dan.
Met lege buikjes naar bed …
Als ze iets echt niet lekker vinden geef ik ze alsnog een toetje, dan hebben ze in ieder geval iets binnen of desnoods smeer ik een boterham. Maar ik krijg het niet over mijn moederhart om ze met lege buikjes in bed te leggen, dan vind ik mezelf pas echt een loedermoeder!
Hoe pakken jullie het eten met jullie kids aan? Wat doe jij wanneer ze weer eens zeggen: “Dat eten lust ik niet?”
Liefs Kim