Bijna iedereen heeft er (vroeger) wel eens mee te maken gehad, bang in het donker. Monsters onder het bed of in de kast, inbrekers, brand, dinosaurussen, je kunt het zo gek niet bedenken. Wij als volwassenen weten dat die dingen niet bestaan, of gelukkig niet zo snel gebeuren maar kinderen daarentegen zijn overal gevoelig voor. Vreemde schaduwen op de muur vormen al gauw een monster en die tikkende leidingen of knakkende balken in huis zijn in het donker al helemaal eng.
Bang in het donker
Ik zelf was vroeger altijd bang en niet alleen in het donker. Wanneer ik naar bed moest sprong ik in bed (nee geen grapje) ik was altijd bang dat er iemand onder zou liggen die mijn enkels vast zou grijpen. Ik sliep standaard met een nachtlampje, in het donker zag ik elke schaduw aan voor een enge gedaante en wanneer ik een onverklaarbaar geluid hoorde kroop ik met mijn hoofd onder de dekens.
Nachtmerries
Ook had ik altijd last van nachtmerries, het erge was dat ik precies kon onthouden wat ik allemaal droomde. Vaak over dino’s en wanneer ik dan ’s ochtends naar school moest rende ik als een speer daar naartoe, want ik wist zeker dat achter elke geparkeerde auto een dino uit zou springen. Ik durfde ’s avonds nooit alleen naar boven en ’s ochtends niet alleen naar beneden, ik liet altijd mijn 3 jaar jongere zusje voorop lopen, bang om een inbreker tegen te komen. Ik dacht altijd dat ik best een extreem geval hierin was maar nu zie ik precies hetzelfde bij mijn oudste dochter!
Het begon ’s nachts
Het begon met ’s nachts naar de wc, eerst liep ze altijd zelf en opeens moesten wij meelopen. Daarna kwamen er de nachtmerries bij en in veel gevallen dus ook over dino’s. Sinds een paar maanden slaapt ze weer alleen op een kamer en er moest een babyfoon komen hangen (ze is 7!) zodat ze ons kon roepen wanneer ze bang was, dat gebeurt das ook met regelmaat omdat ze een eng geluidje heeft gehoord.
Wanneer ik vraag of ze boven even iets voor me wil halen vraagt ze standaard haar jongere zusje mee te lopen omdat ze niet alleen durft en als we ’s avonds zelf naar bed gaan en een kijkje bij de dames nemen ligt ze met haar hoofd ver onder de dekens verstopt.
Herkenning als ouder
Ik herken hier zoveel van mezelf terug en wil haar natuurlijk zoveel mogelijk helpen en beschermen bij het bang zijn. Om dat te kunnen heb ik en beetje rond geneusd op google en kwam zo verschillende tips tegen die ik met jullie ga delen want ik geloof niet dat wij de enige zijn met een angstig kindje.
Tip 1 Neem je kind serieus
Wanneer een kind bang is ervaart hij/zij die angsten écht. Vraag aan je kind wat hem of haar zo bang maakt en zeg dat je het begrijpt, maar dat ze echt niks kan overkomen met jou in de buurt.
Tip 2 Zorg voor een beetje licht
Dit kan in de vorm van een nachtlampje of de deur op een kier en de ganglamp aan, zo overheerst het donkere niet en houden ze het zicht een beetje zelf in de hand.
Tip 3 Beperk wat je kind kan zien
Het is bekend dat wat kinderen overdag op doen ze dat ’s nachts gaan verwerken, zo ook hetgeen wat ze bekijken op tv, ipad etc. Dus is je kind gevoelig voor enge filmpjes dan is de kans dat ze daar van wakker liggen groter.
Tip 4 Neem stress en prikkels weg
Heeft je kind een drukke of emotionele dag gehad bespreek dan de dag even samen door. Dit zorgt ervoor dat je ze even alles van zich af kunnen praten waardoor de kans op een nachtmerrie minder word. Geef je kind even de volle aandacht en een dikke knuffel dit geeft een vertrouwd gevoel.
Tip 5 Houd de slaapkamer rustig
Heeft je kind een volle en drukke slaapkamer dan kan dit extra beangstigend werken. Een foto of schilderijtje kan in het donker heel anders ogen dan wanneer het licht is. Zorg dus voor een rustige opgeruimde kamer, dit zorgt ook voor meer ontspanning bij je kind.
Ik ga zelf zeker een paar van deze tips opvolgen om te zorgen dat mijn dochter minder angstig gaat zijn. Hopelijk werkt het en hebben jullie ook wat aan deze tips. Mocht je zelf nog een goede tip hebben dan willen we deze natuurlijk graag horen.
Liefs Kim
–
